ခံစားခ်က္ကို ေျပာင္းလိုက္ပါ

ခံစားခ်က္ကို ေျပာင္းလိုက္ပါ

ငါး - သို႔ေသာ္ ေလအိတ္မ႐ွိွိတဲ့ငါး ...

လူငယ္တစ္ေယာက္႐ွိခဲ့ဖူးတယ္၊ အိမ္က အင္မတန္ဆင္းရဲတဲ့အတြက္စာမဖတ္ႏိုင္ဘူး၊ ဒါနဲ႔ၿမိဳ႕ေပၚတက္ၿပီး အလုပ္တစ္ခု႐ွာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ၿမိဳ႕မွာ ဘယ္သူမွ သူ႔ကိုအလုပ္မခန္႔ခ်င္ၾကဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔မွာ အတန္းပညာ ေအာင္လက္မွတ္ေတြမ႐ွိလို႔ျဖစ္တယ္၊

ဒါနဲ႔ ၿမိဳ႕ေပၚကဆင္းခါနီးမွာ နာမည္အရမ္းႀကီးတဲ့

Rothschild ဘဏ္ကို စာေရးပို႔တယ္၊ စာထဲမွာ သူပညာမတတ္လို႔ အႏွိမ္ခံရတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ေလာကႀကီးက မတရားေၾကာင္း ရင္ဖြင့္ၿပီး သူပညာသင္ယူဖို႔ ေငြေခ်းေပးဖိုနဲ႔ အလုပ္ရသြားၿပီးေနာက္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ဆပ္ဖို႔ အေၾကာင္းေတြ ေရးထားတယ္၊

ဘဏ္ကိုစာပို႔ၿပီး ျပန္စာကို အဲဒီၿမိဳ႕က သူတည္းခိုတဲ့ တည္းခိုခန္းကပဲေစာင့္ေနတယ္ေပါ့..
အခ်ိန္ၾကာသြားသည့္တိုင္ေအာင္ ျပန္စာမလာေတာ့ လက္ထဲက ေနာက္ဆံုးပိုက္ဆံနဲ႔ ၿမိဳ႕ေပၚကဆင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္၊

အဲဒီအခ်ိန္မွာ တည္းခိုခန္းပိုင္႐ွင္က သူ႔အတြက္စာတစ္ေစာင္ေရာက္ေနေၾကာင္းလာေပးတယ္၊ ဘဏ္ကပို႔လာတာတဲ့၊ Rothschild ဘဏ္က သူေဌးက သူ႔ကို စာနာေထာက္ထားတဲ့စာ မပို႔ဘဲ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ေရးပို႔လိုက္တယ္၊

စာထဲမွာ ေရးထားတာက -

` က်ယ္ေျပာလွတဲ့ပင္လယ္ျပာႀကီးထဲမွာ ငါးေတြအေျမာက္အမ်ား႐ွိၾကတယ္၊ ငါးအားလံုး swim bladder ေခၚ ငါးေလအိတ္႐ွိၾကတယ္၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ေကာင္တည္းေသာငါးက ေလအိတ္မ႐ွိဘူး၊ ေလအိတ္မ႐ွိတဲ့ငါးက သဘာဝအတိုင္းဆိုရင္ ဘယ္လိုမွ႐ွင္သန္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ေလအိတ္မ႐ွိတဲ့ငါးက ေရေအာက္မွာၾကာၾကာမငုပ္ႏိုင္ဘူး၊ ကူးခတ္သြားလာရမလြယ္ကူဘူး၊ ေရေပၚ ေဘာေလာေပၚႏိုင္တဲ့သတၱိ မ႐ွိဘူး၊ အလြယ္တကူ ပင္လယ္ေအာက္ေျခကို နစ္ျမဳပ္သြားႏိုင္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေအာက္ေျခေရာက္သြားရင္လည္း ေလအိတ္မ႐ွိတဲ့အတြက္အလြယ္တကူ ေရမြန္းၿပီး ေသႏိုင္တယ္၊ အဲဒီငါးအမ်ိဳးအစားကေတာ့ ငါမန္းပဲျဖစ္တယ္၊

အသက္႐ွင္ရပ္တည္ဖို႔အတြက္ ငါးမန္းဟာ ေရျပင္ထဲမွာတစ္စက္ကေလးမွ မနားရဘူး၊ အျမဲတမ္း ကူးခတ္သြားလာေနရတယ္၊ အႏွစ္ႏွစ္ အလလၾကာေတာ့ သူ႔မွာ အျခားငါးေတြထက္ သန္စြမ္းတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို ပိုင္ဆိုင္သြားတယ္၊ ေရထဲမွာ ဘယ္လိုအမ်ိဳးမ်ိဳးကူးခတ္ရမလဲသိသြားတယ္၊ သားေကာင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ မေမာပန္းတဲ့ႏွလံုးတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္သြားတယ္၊ ငါးတကာ့ငါးေတြထဲမွာ အင္မတန္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ လူသတ္ငါးတစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္၊
　
　　ဒါ သဘာဝေလာကႀကီးကခ်မွတ္ထားတဲ့ သဘာဝတရားပဲ... လူ႔ေလာက,ကလည္း အင္မတန္မွက်ယ္ေျပာလွတဲ့ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးေပါ့... ေလအိတ္႐ွိတဲ့ ပညာတတ္ေတြမ်ားတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေအာင္ျမင္တဲ့သူက ႐ွားတယ္၊

　　မင္းက အခုဆို ေလအိတ္မ႐ွိတဲ့ငါးတစ္ေကာင္ပဲ…… ´

　　အဲဒီညက၊ သူ အဲဒီစာအေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးစဥ္းစားတာ အိပ္မရေအာင္ပဲတဲ့၊
႐ုတ္တရတ္ သူအေတြးေျပာင္းသြားတယ္၊

　　 ဒုတိယမနက္မွာ သူတည္းခိုခန္းပိုင္႐ွင္ကိုေျပာလိုက္တယ္၊

`က်ေနာ့္ကို ထမင္းတစ္နပ္ပဲေကြၽးၿပီးထားပါ ၊ စားပြဲထိုးအျဖစ္လုပ္ပါ့မယ္၊ အခေၾကးေငြတစ္ျပားမွမယူပါဘူး´ တဲ့၊

　　တည္းခိုခန္းပိုင္႐ွင္က သူ႔ကိုယ္သူေတာင္မယံုႏိုင္ဘူး၊ ေလာကမွာ ဒီေလာက္ေပါတဲ့ အလုပ္သမားလည္း႐ွိေသးတယ္၊ အင္မတန္ဝမ္းသာၿပီး သူ႔ကို လက္ခံလိုက္သည္၊

၁၀ႏွစ္အၾကာမွာ သူဟာ အေမရိကမွာ လူအမ်ား အားက်ရတဲ့ မီလွ်ံနာသူေဌးႀကီးျဖစ္သြားခဲ့တဲ့အျပင္ Rothschild ဘဏ္ရဲ႕ သူေဌးသမီးကိုေတာင္ တင္ေတာင္းႏိုင္တဲ့သူျဖစ္သြားခဲ့တယ္.. သူကေတာ့ ေရနံသူေဌး Armand Hammer (May 21, 1898 – December 10, 1990) ပဲတဲ့...

တကယ္လို႔ ကမာၻဦးအစကတည္းကသာ အားလံုးအစဥ္ေျပေနမယ္ဆို.. ကားေတြတီထြင္ၾကမွာမဟုတ္ဘူး၊ ေရခဲေသတၱာေတြ၊ မီးဖိုေတြဘာမွ႐ွိမွာမဟုတ္ဘူး.. အားလံုးက အခက္အခဲေတြ႐ွိလို႔ အစဥ္ေျပေအာင္ တီထြင္ရင္းႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ျမင့္လာၾကတာ...

တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို တားဆီးႏိုင္တာ ဆင္းရဲျခင္းမဟုတ္ဘူး...၊

မိမိရဲ႕ ` စိတ္ ´ ။